در شرایط فعلی کشور و کمبود منابع آبی، کشاورزی نمیتواند به تنهایی پاسخگوی نیاز روز افزون جمعیت کشور به منابع غذایی به ویژه منابع پروتئینی باشد. یافتن منابع جدید پروتئین با شرایط تولید غیر وابسته به آب و ارزان، بیش از پیش ضروری به نظر میرسد و به عنوان گزینه اصلی برای رفع چالشهای امروزی در حوزه غذا- دارو و تامین نیازهای صنایع غذایی و دامی مورد توجه قرار گرفته است.
در این راستا، ریزجلبکهای Spirulina و Chlorella به عنوان منابع پروتئینی با ارزش میتوانند به عنوان مکملهای غذایی و دارویی برای مصارف انسانی و همچنین به عنوان مکملهای ویتامینی و معدنی در جیره غذایی میگو، ماهیهای زینتی و طیور مورد استفاده قرار گیرند. در حال حاضر اغلب شرکتها اقدام به واردات پودر این ریزجلبکها از کشورهای مختلف میکنند. در حالی که شرایط اقلیمی ایران به دلیل سطح گسترده مناطق کویری، بهرهمندی بیشتر مناطق تا 300 روز آفتابی در سال و قیمت پایین انرژی میتواند به عنوان یک مزیت در تامین شرایط مناسب تولید این ریزجلبکها در مقایسه با سایر کشورها مد نظر قرار گیرد.
اولین قدم برای پرورش ریزجلبکها، تهیه استوک یا بذر اولیه آنها میباشد. بنابراین تهیه استوکی با خلوص بالا و بدون آلودگی و همچنین محیط کشت مناسب، اولین قدم برای تکثیر ریزجلبکها است و باید در خرید آن دقت شود.
ریزجلبکهای Spirulina و Chlorella دارای کاربردهای مختلفی مانند موارد ذیل میباشند:
1- تولید مکملهای انسانی و حیوانی: ریزجلبکهای Spirulina و Chlorella با داشتن بیش از 50% پروتئین، 15% چربي، 30٪ کربوهيدرات و ۵٪ مواد معدني و همچنین دارا بودن همه اسيدهاي آمينه ضروري به عنوان مکملهای غذایی برای انسان، ماهیها، دام و طیور استفاده میشود.
2- تولید رنگدانه: ریزجلبکهای Spirulina و Chlorella دارای رنگدانههای ارزشمندی از جمله فیکوسیانین و کاروتنوئیدها هستند که قابل افزودن به خوراک انسان میباشند و خواص آنتی اکسیدانی دارند.
3- تولید مواد آرایشی و بهداشتی: ریزجلبکهای Spirulina و Chlorella دارای ترکیباتی مانند Gamma-Linolenic acid، Phycocyanobilin و Palmitic acid هستند که خواصی مانند آنتیاکسیدانی، مرطوبکنندگی، ضد چین و چروک و ضد التهاب را دارند و در صنعت تولید مواد آرایشی و بهداشتی مانند تولید ماسک، کرم، شامپو، صابون و … کاربرد دارند.
4- تولید کودهای ارگانیک: Spirulina و Chlorella دارای طیف وسیعی از مواد مغذی، شامل پروتئینها، کربوهیدراتها، ویتامینها، آنتی اکسیدانها، عناصر معدنی پر و کم مصرف هستند که از آنها میتوان به عنوان کود زیستی استفاده کرد.